Pays-Bas!

Hoe is het mogelijk, de eerste beste dag in België en het regent. In Namen ’s-ochtends weggegaan met donder en bliksem. Eerst in de loop van de middag klaarde het op. Die dag in een ongezellige haven even buiten Huy aangelegd. ‘s-Avonds en ‘s-nachts kregen wij weer de nodige neerslag over ons heen, waardoor de boot een kleine oven werd, niets kon open. Volgende ochtend was iedereen blijkbaar tevreden want alles was rustig. Zondag wilden wij naar Maastricht, zo’n 60 km. verderop, dus om 08.00 op pad. De eerste sluis, op 2 km. afstand gesloten, ’s-Zondags pas bediening vanaf 09.00 uur. Dat schiet niet op, zeker niet als je later inplaats van het Albert Kanaal, kiest voor de Oude Maas en dan pas later ontdekt dat je niet verder kunt op de Maas, dus weer terug door sluis Monsin en daarna het Albert kanaal op. Weer een uur verloren. Bij de binnenkomst in Nederland, sluis Lanaye direct al filevorming en vertraging, net de A2, er lagen zoveel schepen dat niet iedereen mee kon in de sluis, wij, lucky birds hadden mazzel. Daarna op de Maas tot aan Maastricht een enorme hoeveelheid boten, wat een verschil met België en Frankrijk, de speedboten, waterscooters etc. vlogen om onze oren, dus werden wij weer enorm door elkaar geschut.

Eindelijk in Maastricht belandt, even de sluis door, het Bassin in, lagen daar heerlijk beschut, dus bloedheet met allemaal heerlijke restaurantjes om ons heen, dus Ron moest koken, wat inhield buiten de deur eten met tappas etc. Een dagje extra blijven liggen om weer op verhaal te komen, Vrijthof bezocht en met een krantje en koffie en naderhand eindelijk de haring de dag doorgebracht. Daarna, dinsdag de 25e weer verder het Julianakanaal op richting Roermond. Zijn nu op de Oolerplas bij Roermond en hebben met Alpha heerlijk gezwommen, gevolg, morgen met 35 graden in het vooruitzicht blijven wij weer heerlijk liggen en eindelijk lekker zwemmen.

Toch begon de thuishaven redelijk te lonken. Ondanks het feit dat wij inmiddels in Nederland waren beland was de hoeveelheid kilometers nog aanzienlijk, tevens moesten wij via het Maas-Waal kanaal en Waal richting Pannerden kanaal waarna wij de IJssel opkonden. Al met al waren wij genoodzaakt twee tussenstops te maken, eerst in Wanssum en daarna op de Mookerplas. Op de kaart genoeg aanleg mogelijkheden, in de praktijk bleek dat een groot deel van de aanlegplekken schuine kanten had of moesten afmeren haaks op de kant met een anker voor. Al met al besloten wij gewoon in de jachthaven af te meren en konden wij die avond in het restaurant weer bijkomen, want nog steeds met die hitte koken, is op de boot geen lolletje. Volgende dag wilden wij vroeg weg, gezien de waal etc., maar helaas een behoorlijke mist verstoorde ons programma. Zo tegen tienen konden wij eindelijk op pad. Het begin van het Maas-Waal kanaal werd de doorgang met lichten geregeld en ja hoor zo’n grote vrachtboot kwam van de andere kant, dus maar weer wachten. Eindelijk verder en na de sluis bij Weurt de Waal op. Dacht ik nog in mijn onschuld, och het is zaterdag, het zal wel rustig zijn, nou vergeet het maar, de vrachtboten vlogen om onze oren en hard dat ze gingen! Na 20 km. stroomopwaarts geploeterd te hebben konden wij afbuigen naar het Pannerden kanaal, richting Arnhem en daar aangekomen de IJssel op. Toen gingen wij opeens wel erg hard, ruim 17 km. met gemak, dat schoot lekker op. Na een lange dag in Doesburg aanbelandt, wat een vieze haven, maar het stadje was leuk.

Zondag de 30e juli weer bijtijds op pad, want afhankelijk van de weersverwachting hadden wij het snode plan opgevat om wat kilometers te maken en of via IJsselmeer naar Lemmer te varen of binnendoor naar Giethoorn. In beide gevallen een afstand van ongeveer 100 km. en ondanks behoorlijke stroom mee een flinke afstand. Aangezien in de loop van de middag en regen en windkracht 5 werd verwacht op het IJsselmeer besloten om via Zwolle naar Giethoorn te varen en kwamen daar om ongeveer half vier aan. Prachtige plek, lekker grasje voor de boot, stoeltjes uit de boot en weer stoeltjes in de boot, begon gigantisch te plenzen. Nou ja moest kunnen, zoveel hadden wij nog niet gehad in de afgelopen vier maanden. Voor de maandag de 31e uitgerekend dat met een beetje goede wil de thuishaven bereikt zou kunnen worden. Hadden alleen geen rekening gehouden met het file varen ( iets van 20 boten achter elkaar) en een Homansluis, even voorbij bij Ossenzijl waar ongeveer 40 boten te wachten lagen en tussen 12.00 uur en 13.00 uur alles dicht was. Blijkt opeens een oude sluis daarnaast te werken bemand door vrijwilligers, je mocht echter niet hoger zijn dan 2.50. Dus al met al waren wij wederom lucky birds! Binnen een half uur waren wij weer verder. Toen wij eindelijk de brug bij Echternerbrug waren gepasseerd en het Tsjeukemeer op konden, waarna het laatste stuk over het Prinses Margriet kanaal wachtte, wisten wij dat wij voor 20.00 door de Nauwe Greuns konden zijn en een heerlijke douche en eigen bed in het vooruitzicht lag.

Wel voldaan, maar nu reeds met een zekere weemoed kijken wij terug op een enorme reis en blij dat uiteindelijk alles goed en veilig is afgelopen. In de loop van de week zullen wij nog een soort resumé laten volgen over het totaal. In ieder geval een ieder die onze verhalen heeft gelezen en/of heeft gereageerd, wij vonden het leuk om te doen en iedereen bedankt voor de leuke reacties.

Au revoir vanuit een inmiddels regenachtig Leeuwarden.