P A R I S

Na ons vertrek uit Auxerre kwamen wij op de rivier de l’Yonne terecht. Het kanaal du Nivernais wordt gedeeltelijk gevoed door deze rivier en er waren gedeeltes voor Auxerre dat wij al op de rivier voeren. Nu echter was het voornamelijk rivier. De sluizen waren ook veel groter en breder dan het kanaal du Nivernais. Nu met ruim 90 meter lengte en een breedte van 10 meter ruim voldoende om met een aantal boten tegelijk in de sluis te liggen. Wel hebben verschillende sluizen schuine zijkanten dus afmeren is riskant aan zo’n kant. Meestal ligt er aan de andere kant wel een ponton waar je veilig kon afmeren. Het was weer heel wat anders.

De L’Yonne loopt van Auxerre tot aan Montereau waar de Seine wacht. De rivier slingert zicht als een lome, wellustige dame door een zonovergoten landschap, geflankeerd door talloze bomen en slechts gezegend met een 26 tal sluizen over ongeveer 108 kilometer, een makkie dus, waarbij tevens het verval slechts 1,5 meter tot 2 meter bedraagt. Na 36 kilometer hadden wij het wel weer gezien en op een picknick plek bij het plaatsje Cezy hebben wij afgemeerd. Daar voor het eerst wezen zwemmen, heerlijke temperatuur was het water en ook de boot op de waterlijn weer eens kunnen schoonmaken en dat was wel nodig.

Volgende ochtend alles op ons gemak gedaan, echter toen een groot woonschip achter ons kwam liggen en even later gevolgd door een groot zeiljacht hadden wij het wel weer gezien. Direct na de middagpauze zijn wij verder gegaan in een bloedhitte, de meter gaf in de boot ruim 41 graden aan maar het windje deed ons goed. Eind van de middag kwamen wij in Sens terecht, zomaar aan de kade, midden in de stad. Achterons lagen Hans en Kitty uit Schagen en toen zij hoorden dat wij enige problemen hadden met een van onze pompen bood Hans spontaan aan om eens te kijken of hij er wat aan kon doen. En in een brandende zon heeft Hans het geflikt om de Bilge pomp die verder in principe geen dienst hoeft te doen te wisselen met de kapotte pomp, wij zijn hem bijzonder dankbaar. Gezamenlijk hebben wij ‘s- middags gezellig geluncht in de stad, waar op een podium gezellig muziek werd gemaakt.

Inmiddels is het zondag 2 juli geworden en vertrokken wij richting Parijs, waar wij nog wel 140 km vandaan waren. De laatste paar sluizen die wij in de Lýonne tegenkwamen hadden allemaal schuine wanden en geen pontons en aangezien inmiddels onze boegschroef het begeven had moesten wij wat nieuws verzinnen, dus afmeren en met onze pikhaken de boot een meter van de kant houden. Na een lange dag kwamen wij in St. Mammes aan (aan de Seine) en wij in een bloedhete zon aan een steiger lagen. Konden gelukkig weer van een normale douche gebruik maken. In het hele dorp was alleen een bakker te bekennen, verder helemaal niets meer. Dus een beetje op onze reserve voorraden overgegaan. Maandag weer vroeg weg en na de dieseltank weer op peil te hebben gebracht opweg. Doordat de sluizen nu op afstanden van 11 en 17 km. lagen konden wij behoorlijk opschieten. De Seine is prachtig, maar vooral de schitterende buitenhuizen die aan de oevers staan doen je beseffen wat een rijkdom er vroeger moet zijn geweest om zoiets neer te zetten. In Nederland denken wij de Vecht is mooi met zijn buitenhuizen, is ook waar, maar hier zoveel kilometers achter elkaar met prachtige optrekjes etc. Die avond hadden wij als halteplaats een “Port de Plaisance” uitgekozen bij Juvisy-sur-Orge, stond ook al van te voren aangegeven! Waar echter een boot moet liggen weten wij nu nog niet want alles was gewoon vol met boten die al een eeuw daar lagen. Wij uit armoede verder, het begon al aardig naar zes uur te lopen en de sluizen worden maar bediend tot zeven uur. Net voor de volgende sluis was opeens een ponton, helemaal leeg. Ons niet lang bedacht afgemeerd en eindelijk rust, nog even de zwembroek aan en in de Seine gedoken.

Dinsdag nog een klein stukje naar Parijs ( 18 km) en daar liggen wij nu in “Port Arsenal”, in het hartje van Parijs met aan het einde van de haven de “Place de Bastille”. Een tweedaagse buskaart gekocht en de hele middag ons door Parijs laten rijden. Zaten heerlijk in de wind boven op een dubbeldekker en voorlopig al die schitterenden plekjes van Parijs gezien. Eigenlijk moet je aldoor eraf gaan om iets te bekijken, maar het lopen is en blijft een ramp.