Canal du Nivernais

Na de noodzakelijke bezigheden gedaan te hebben in Decize, besloten wij toch nog op de zaterdag, de 17e juni om 16.00 te vertrekken.

Het canal du Nivernais is 174 km lang en naast110 sluizen ook nog een drietal tunnels, de langste 768 mtr. en de andere twee ruim 200 mtr., al met al dus behoorlijk weer werk aan de winkel. Het kanaal loopt van Decize naar Auxerre, waar het overgaat in de Yonne. Hout gebrek in Parijs in de winter van 1783 was de reden voor het graven van dit kanaal. Men had het hout nodig uit de Morvan.

Tien km. opgeschoven en kwamen weer op een prachtige plek terecht waar de boomdouche zijn eer weer aandeed. Onderweg prachtige uitzichten over de heuvels en de rust dat alles uitstraalde maakte het bijna idyllisch. Ook de volgende dag kwamen wij uiteindelijk weer bij een picknick plek terecht waar wij heerlijk in de schaduw konden zitten, want het is nog steeds ruim 30 graden overdag. De volgende ochtend was het zondag en de eerste picknickers waren al om 09.00 present, auto naast de tafel, hengels eruit en schalen met voedsel werd uit de auto gehaald. Wij zijn maar gauw verder gegaan.

Het kanaal is op sommige plaatsen zeer ondiep, in de boeken staat 1,20 mtr. maar de werkelijkheid is dat vele stukken 90 cm op de dieptemeter staat dus veel ruimte is er dan niet als je eigen boot ongeveer 80 cm diep steekt, maar alles gaat goed.

In Chatillon en Bazois in de haven gelegen en daar werd de lucht inktzwart, enorme windvlagen noodzaakten ons de boot met extra lijnen vast te leggen zo ging alles te keer, maar een enkele regendruppel was alles wat naar beneden kwam.

De volgende dag kwamen wij precies om 12.00 uur aan bij een twee en drietraps sluis. De boot in de sluis laten liggen en wij een makkelijke lunch naast de sluis. Lagen daarna bij het “Etang de Baye” een prachtig meer maar daar kunnen wij met de boot helaas niet op. Dinsdag, de 20e, rustdag en dan woensdag de tunnels in, echt indrukwekkend, gevolgd door een 31 tal sluizen over een lengte van nog geen 20 km. dus kracht en vooral veel geduld verzamelen.

Na de drie tunnels en 16 sluizen hielden wij het die dag wel voor gezien en het geluk was met ons en op een heerlijke plek zijn wij weer “in the middle of nowhere” terecht gekomen. Dagje blijven liggen, Henk en Wiep kwamen en met “boulen” en meegebrachte barbecue hebben wij een heel gezellige dag gehad.

De omgeving van het kanaal is zo afwisselend mooi, op het ene moment vaar je tussen een enorm bladerdak en het andere moment genieten wij weer van de mooie vergezichten naar de heuvels. Ook het ontbreken van enige snelweg en ook verder nauwelijks verkeer, geeft je bijna het gevoel alleen op de wereld te zijn. Alleen de vogels doen hun best. Naast koekoeken, wielewalen, roodstaarten en uiteraard de nodige witte kwikstaarten liet ook de IJsvogel en de grote gele kwikstaart zich een paar keer zien, schitterend gewoon. Hoog door de lucht zie je regelmatig de nodige roofvogels zoals zwarte wauw en buizerds door de lucht zweven en gebruik maken van de thermiek, en de hele reis worden we vergezeld van het gezang van de nachtegaal. Als je ’s-avonds als het eindelijk echt donker is naar de lucht kijkt lijkt het wel of er veel meer sterren bestaan in Frankrijk dan in Nederland.

Inmiddels is het zaterdag de 24e geworden en na de 24 km. van vandaag met bruggen ( moet je zelf bedienen) en weer de nodige sluizen in Clamecy beland, een pittoresk plaatsje met een prachtige Saint-Martin church en een wasserette en een Internet Café ( bleek gesloten) en allerlei leuke eettentjes!

In de loop van de zondagochtend vertrokken wij liggen na een prachtige tocht nu dinsdag in Auxerre. Onderweg hebben wij vaak over de rivier “L’yonne gevaren. De afwisseling van kanaal naar rivier maakte het geheel tot een plaatje. De binnenkomst van Auxerre is indrukwekkend met de Cathedralen op de achtergrond. s’Avonds rondje stad gedaan en het is een stad die de moeite waard is om te bezoeken en zeker een dagje om aan te besteden.